Özleyenlere Güzel Sözler

Yalnızlık çok güzeldir ama şu sensizlik yok mu gel canımı al diyor.

Sen yoksun ya. Yanağıma damlayan her yağmur tanesi benim gözyaşlarım üzerime çöken her hüzün senin hasretin odama çöken soğukluk senin hasretin.

Sus be yüreğim! Ben de biliyorum özlediğimi. Sus da bilmesin özlendiğini.

Kar beyazdır ölüm ellerinden gülüm yine yoksun diye düşmanım her güne.

Her zaman duyamadığımız o toprak kokusu bu zamanda aranan gerçek sevgiler gibi yağmur arkasında saklı olan toprak kokusu gibi ortaya çıksa keşke.

Her insan özler. Kimisi geçmişi kimisi kalbindekini kimisi de kalbinde olmayı hayal ettiği kişiyi.

Uzak diye bir yer var azizim. Hiçbir özleyenin dokunamadığı yara parçası orası.

Özleyenler bilir uyku bir gereksinim değil sığınma biçimidir geceye.

Öperken kokusunu içine çektiysen özerken burnunun direği sızlar.

Terk eden kişinin gittiği yerde aradığını bulamayınca dönüp özledim demesi özlediğinden değil eşek gibi pişman olduğundandır.

Bir gün bana soracaksın ben mi yoksa hayatımı daha çok seviyorsun diye. Hayatı diyeceğim. Küsüp gideceksin ama hiçbir zaman bilmeyeceksin benim hayatım sensin.

Sen uzaklardayken ben yıldızları seyrettim tutam tutam ışıklarını çekip içime sen uzaklardayken ben gidişini resmettim umudun beyazıyla karanlığı tuval yapıp gelişini bekledim.

Beklemek güzeldir dönecekse eğer beklenen. Özlemek güzeldir özlüyorsa eğer özlenen.

Gecenin karanlığında güneşin ışığında Suyun damlasında selin coşkusunda Kimi yanımdasın kimi rüyamda ama hep aklımdasın sakın unutma.

Şimdi daha iyi anlıyorum ki nefes almak değilmiş yaşamak ateşlerde yanmak gibi bir şey severken bile sensiz olmak.

Hayatta da zamanla roller değişir bu sefer o seni özler senin umurunda olmaz.

Gitme… Diyebilecek kadar güçlü olmalı insan. Çünkü hiç kimse kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil.

Özlemek için sevmişiz birçoğumuz kavuşmak ne haddimize.

Seni bekleyişimin adı yok. Sadece yüreğimde lal olmuş duamsın. Mevlâna

“Şurama batan” diyor şair. Şurama batana özlem demeselerdi bıçak derdim.

Hasretinden oldum yüreğim yanar bir avuç gökyüzünü etraf karanlık başımda dolanır zalim ayrılık bir seni özledim bir memleketi.

Gidişinin hüznü gözlerimde acısı yüreğimde kaldı. Gel de dindir bu ızdırabı.

Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık. Özlemeyi özledim. Özlemeye değer ne kaldıysa.

Pişmanlıklar içinde. Boğazımdaki düğümlenmiş hatıraların anısıyla seni içimde bitirircesine resimlerimizi kestim tek tek mektuplarımızı yaktım kul olana dek…

Gel gel berü ki savm u salatin kazası var sensiz geçen zaman-ı hayatın kazası yok.

Dilimi tuttum da yüreğim durmadı be mübarek. Özlüyorum işte.

Yaşamak özlemsiz özlem sevgisiz sevgi de sensiz olmaz Unutma sevmek daima beraber olmak değil sen yokken bile seni yürekte yaşatabilmektir.

Özlemekten daha zor bir şey varsa o da özlediğini özlediğin kişiye söyleyememek.

Geç kalma huzurum bekleyenin var. Geç kalma huzuru getirenim özleyenin var. Ahmet Batman

Ben sana gitme demiyorum hobi olarak yine git. Ama bakkala git kuaföre git ne bileyim komşuya git ama fazla uzaklaşma benden özlüyorum.

Bazen özledim derken dünyadaki bütün güzel şiirleri söylemiş.

Ben sadece kışın karpuzu yazın portakalı özlerdim. Şimdi bir de sen çıktın başıma.