Acıklı Mesajlar

Seni seviyorum diyenin aşkından şüphe et. Çünkü Aşk sensiz ve dilsizdir.

Sevmek; saatlerce öpüşmek değil. Öpmek için saatlerce düşünmektir.

Bana yaşattıklarının hepsini inşallah sen de bir gün yaşar ve beni o zaman anlarsın.

Ne çok isterdim bir atkı olmayı üşüdüğünde boynuna sarılmayı benimki de hayal işte.

Neden sevgililer günü var da yalnızlar günü yok? Biz daha kalabalığız.

Uzatma ellerini. Uzak olsun, istemez benden aldıklarını vermeye gücün yetmez.

Sınanmadığınız bir acı üzerine konuşmak her zaman kolaydır.

Acı mesajlar söylesen de suratıma bu kalp senin başkası olmaz bundan sonra.

Ona sarılıp, kulağına dakikalarca ‘beni hiç bırakma’ diye fısıldamak istiyorum.

Önce sevdiğin terk eder seni ardından uykun. Sonra ne sevdiğin gelir ne uykun!

Her bir yaranın merhemi bulunur! Dertler çeke çeke kader unutulur!

Seni seviyorum diyen dillere değil, senin için ağlayan gözlere inan.

Sev ama mevsimlik olmasın! Yazın açıp, kışın solmasın.

Öpüşmenin aşk sanıldığı bu devirde yalnızlığımla gurur duyuyorum.

Yalan dünyanın ipine takılmışız, kurtulalım derken hep dolanmışız!

Sakın yanlış anlama kendimi yitirmiş değilim. Sadece sende kayboldum o kadar.

Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep.

Sevmek bazen insana acı verir.

Sevmek mi? Hiç duymadım ki. Gülmek mi? Çoktan unuttum. Yaşamak mı? Oda ne. Aşk mı? Büyük bir yalan. Yalnızlık mı? İşte o benim dünyam!

Kaderim sensizlikse acılar gelsin üstüme, sensiz yaşanacaksa bu dünya cayır cayır yanayım koymaz bana…

Seni en çok hak edene değil, sefil edene gidiyor bu yürek.

Ecelle sözlü kaderle nişanlıyız! Tesadüfen doğduk ama yaşamak zorundayız!

Bugünü sensiz yarınlarımı nedensiz yaşayacağım bunu unutma.

Seni affedecek kadar olgunum ama tekrar güvenecek kadar aptal değilim.

Duyduğuma göre benden nefret ediyormuşsun? Seni düşünecek vaktim olsaydı inan bende senden nefret ederdim.

Kimseyi gözyaşlarınızı yorganın altında pijamanızın koluyla silecek kadar sevmeyin.

Acının a’sından anlamayan mutluluğun m’sinden anlamaz.

Sen ne kadar zalim olursan olur acıtsan da yüreğimi seviyorum seni.

Ben küçücük bir bebektim sen kocaman bir sevda… Ben senin ellerinde büyüdüm sen benim yüreğimde…

Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şey de beni yolumdan etmedi!

Sevenler değer bilseydi eğer bu dünya cennet olurdu güzelim.

Beni hep yanlış anladın zaten sen. ‘Geleceğim’ ol demiştim, ‘gel ecelim’ ol değil.

Güzel günler aklıma geldikçe hayalini silmeye çalışıyorum gözlerimden.

Sen beni mutluluklarımı başlattın bir süre sonra acılarımı çoğalttın.

Her tesadüf bir başlangıçtır; finali sen oynarsın, perdeyi kader kapatır.

Bir süre sonra anladım ki; Vazgeçilmez olan sen değilsin. Vazgeçmeyi bilmeyen benim.

Ve bazıları yokken bile vardır. Fazlasıyla.

Vicdanını kaybeden huzur aramasın.

Aramızda bir harfin lafı mı olur sevgilim?

Ve öyle bir konuş ki bir şehir gibi mesela İstanbul gibi de ki ölümüne kadar seveceğim seni.

Bir köpeğin dostluğu, bir dostun köpekliğinden iyidir.

Seninle ölüme gülerdim sensiz ise ölümdür sebebim.

Gözlerinde hayat bulur gözlerim hep seninle olmak ister kalbim.

Acılar içinde geçse de ömrüm seni sevmiş bu deli gönlüm.

Her genç delikanlının bir sevgilisi olabilir ama her genç kızın bir delikanlı sevgilisi olamaz.

Sensizliğin ilk akşamında gözlerim nehir oldu durmaz yaşlarım, sensizliğin ilk gününde atmaz kalbim bekler seni…

Bazen ağlamak istemezsin ama gözlerin seni dinlemez.

Sözlerin başladığı yerde duyguların, gizemli tarifi yatar…

Seni aklıma getirecek o kadar çok şey varken, seni yanıma getirecek hiç bir şey yok.

İsyan etme gökyüzü benim kadar ağlayamazsın.