İsyan Mesajları

Huyunu bilmediğin kişinin suyuna kapılırsın, kuyusunda boğulursun.

Sen her zaman kalbimde bir umut beynimde bir kuralsın, sen isyankâr olduğum âlemde tek duamsın bebeğim.

Sen nasıl insansın beni acılarla bıraktın. Ya İnsafsızsın her sözle kandırdın ya vicdansızsın. Ben sana söyleyeyim, sen İnsan bile olamazsın.

Öyle zamanlar vardır ki, gittiğiniz yer önemsizdir Önemli olan nasıl gittiğinizdir.

Seni yıldızlara benzetiyorum onlar kadar etkileyici, çekici ve güzelsin ama aranızda tek fark var onlar milyonlarca sen bir tanesin.

Umut tükendi. Batır gemiyi kaptan.

Sevgimiz yavaş yavaş süzülen çisil çisil yağmur gibi ama ırmakları taşıran cinsten.

Neden söylemez insan sevdiğine sevdiğini, neden anlamaz insan yanındayken kıymetini, yarın çok geç olunca pişman olmak boşuna.

Son kelimem olsun aydınlık, son nefesimde karanlık. Sor kendine ‘Hani nerde Delikanlılık?’ Yaptığın apaçık yalakalık!

Sen geceyi bana bela ettin. Bense sana olan her şeye lanet ettim.

Bir zamanlar ardından bakar ağlardım şimdi dönüp ardıma bile bakmam. Bir zamanlar uğruna dünyaları yakardım şimdi şerefsizim kibrit bile çakmam!

Bir zamanlar arkandan ağlardım, Bir zamanlar senin için dünyayı yakardım. Ama şimdi şerefsizim ki bir kibrit bile çakmam. Çünkü değmezsin.

Bizim ellerimizde dost nasırları, çekiyoruz her gece aşk tasası. Sana değil sözlerim alayınıza!

Dünyada 2 renk gül olsun, biri kırmızı diğeri beyaz, sen beni unutursan kırmızılar solsun, ben seni unutursam beyazlar kefenim olsun.

Ne sahte sevgiler için zaman geçirdim ne de zamanımı sahte sevgililer için harcadım.

Suskunluk soylu bir meydan okumadır. Ama soysuzlara işlemez.

Giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir. Gideni ben değil giden beni kaybetmiştir.

Sen elimden tutunca, deniz başardı içimi sen elimden tutunca, yüreğim yeşil yosunlara takılıp günlerce dip akıntılarının peşi sıra gitmek isterdim.

Seni düşünür, seni özlerim, sevgilerin özlemlerin derinliğinde ne olur kir şeytanın bacağını bir kez beni hatırla, bir sonbahar serinliğinde.

Alsalar da şu yaşla dolu gözlerimi yerlerinden… Çalsalar da haberim olmadan seni kalbimden. Eğer unutacaksa bu can çıkmasın bedenimden. Ölürsem söyleyin mezarıma gelmesin o sevmeyi bilmeyen.

Gül bahçesinde geçse de ömrüm, inan üstüne gül koklamam gülüm, seni koklamak olsa da ölüm, uğrunda ölmeye değer gülüm.

Ne dil yeter seni anlatmaya, ne göz kıyar sana bakmaya, ne ellerim dayanır sana dokunmaya, ne kollarım uzanır seni sarmaya. Hiç ömür yeter mi, bir sen daha bulmaya, bir tanesi.

İsyanım aşkı bilmeyen sevgililere, sevip de değerini bilmeyen değersizlere isyanım!

Bunca acıyı çekmez hiç kimse ve bunca ölümden kolay dönülmez bu kadar sevmeyince.

Artık herhangi bir hayale kucak açmayacak kadar yorgunum.

İsyan etme gökyüzü benim kadar ağlayamazsın.

Çöldeki bir çiçek olsan seni soldurmamak için gözyaşlarımla sulardım isyanım akan gözyaşlarıma değil seni soldurmamaya olurdu.

Güzel olsan da söz dinlemez bu gönül, çirkin olsan da sever seni gönlüm. Delikanlı kalbimle geliyorum sana, isyanım bu âleme!

Sana o kadar kırgınım ki, seni bin parçaya bölsem yetmez. Ama kaybolacak bir parçana da gönlüm elvermez.

Hasretin acıya boğmuşsa beni, gelmezsen unutmak hakkım değil mi?

Gitme yanımdan kal bu dünya bana sensiz zindan sözlerimi dinlemeden gitme isyanım herkese!

Sen bazen en zifiri karanlık gecemin güneşi, sen bazen yaşanacak hayatin cesaret verecek mutluluk yani, sen bazen ve her zaman sevgimin tek nedeni.

Aşkımız için kan dökmemi istiyorsan sana dünyanın şah damarını keserim ille de senin kanın olacak diyorsan mühim değil ben seni toprakta da severim.

İsyanım bu hayata değil güzelim, isyanım bu aşka!

İsyankâr gençlik çık aleme, alem isyankâr gençlerin peşinde!

Öyle kolay değil benden kurtulman, hesabım bitmedi daha seninle, öcümü almazsam haram yaşamak, hesabım bitmedi daha seninle.

Ben seni dün veya bugün sevmedim, bugün de dünde geride kalacak, ben seni yarınlar için sevdim, çünkü yarınlar bizimle son bulacak.

Bilmesek te zengin insanlar gibi parlak taşlar üzerinde dans etmeyi, biliriz delikanlı gibi Allah’ına kadar sevmeyi!

Karanlık bir gecede elinde sigara geziyor sokaklarda isyankâr Aşık belli, ağlaması inletiyor her yeri.

Seni benim kadar kim seviyorsa en az benim kadar sana hasret kalsın.

Ne isyanlarla gider bu hayat? Neden aşklarla biter bu hayat? Dünya döndükçe sesimi duyacaksın, isyan yazılarımı okuyacaksın!

Gerçek gülüşler sana, umutlar, mutluluklar sana. Sana yaz, sana bahar, rengârenk çiçekler. Bana yalnızlık, kış, kar ve sahte gülüşler yeter!

Yürüdüğün yollardan geçebilirsin bir daha fakat anılardan, asla!

Yağmur, mutluluğuma gölge düşürmek için yağıyorsun aldırmıyorum. Niyetin beni ıslatmaksa ben zaten ağlıyorum.

Boynunda bir yaftayla bin cezaya hüküm giyen isyanların sesiyim yitik sevdalarda bir yüzüm adı bile bilinmeyen ve hep aşka mahkûm ve hep. Affedilmeyen.

İnsan ya âşık olmalı ya da sevmeli, insan ya nefret etmeli ya da isyan bayrağını çekmeli!

Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin, sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin, uçmayı seviyorsan düşmeyi de bileceksin!

Canını sıkanın hayatından bir yıldız gibi kayacaksın ki; arkandan dilek bile tutamasın.

Sert rüzgârlar karanlık geceleri severmiş, aynen benim seni sevdiğim gibi.

Ben ne asi aşklar gördün bu hayatta isyanım olmadı sadece sana, ben ne ölümler gördüm isyan etmedim aşka!

Bazen uzun cümleler kurarsın anlayan olmaz. Susar bir nokta koyarsın, duymayan kalmaz.

Ben içimde yüz binlerce özlemimle her gün seni yaşıyorum, seni delicesine özlüyorum, sana doyamıyorum…

Bugün yeni bir meyhane keşfettim mezarlığın tam karşısında beni arar da bulamazsan ya meyhanedeyim ya da tam karşısında.

Benim kalbimi kırmak suya yazı yazmaya benzer, kırılan kalbimi düzeltmek gece doğan güneşe benzer. Sen o suya yazı yazmayı başardın şimdi güneşin doğmasını bekle.

Biz isyankâr âşıklarız! Geceleri sokaklarda düşünürüz aşkımızı, geceleri isyan bayrağımız dalgalanır aşka karşı!

Ayrılıklar küçük sevgileri öldürür ama büyük sevgileri güçlendirir tıpkı rüzgârın mumu söndürüp yangını güçlendirdiği gibi.

Bir yalan, dört doğruyu götürür; iyilik, güven, sadakat, huzur.

Sessizliğedir isyanım yoksa ne seni sevene düşmanım ne de seni sevdiğime pişmanım.

Bütün insanları sevebilirdim, sevmeye senden başlamasaydım.

Başımı göğsüne yasladığım tek düşmanım bir zamanlar aşkınla yandığım sensin sevgili.